Czerederecka, Alicja2020-04-022020-04-022010A. Czerederecka, Rozwód a rywalizacja o opiekę nad dziećmi, Warszawa 2010.978-83-7620-347-8https://e-bp.inp.pan.pl/handle/123456789/142Książka stanowi próbę uzupełnienia znaczącej luki w literaturze specjalistycznej dotyczącej szczególnego zjawiska, jakim jest rywalizacja rodziców o uczestniczenie w opiece nad dziećmi po rozbiciu rodziny. Jest ono tym bardziej godne uwagi, że wraz ze zmianami społeczno-obyczajowymi można oczekiwać coraz większego zainteresowania obydwojga rodziców udziałem w wychowaniu dzieci w przypadku rozstania. Jednocześnie dotychczasowe doświadczenia wskazują, że brak porozumienia częściej prowadzi do nasilenia konfliktu, poczucia krzywdy i poszukiwania wsparcia w prowadzonej walce (między innymi przez rozwój organizacji broniących praw przedstawicieli poszczególnych płci) niż do poszukiwania rozwiązań kompromisowych. W ten sposób pozytywne aspekty tego zjawiska zawarte w autentycznym zainteresowaniu obojga rodziców aktywnym udziałem w opiece ustępują aspektom negatywnym: angażowaniu dzieci w konflikt z byłym partnerem, manipulowaniu nimi, stosowaniu wobec nich przemocy emocjonalnej. W tych okolicznościach dzieci, zamiast łatwiej zaadaptować się do zmienionych warunków wychowawczych, przeżywają nasilone poczucie destabilizacji, konflikt lojalności i czują się zmuszane do dokonywania wyboru pomiędzy dwiema najważniejszymi dla nich osobami. To prowadzi do zaburzeń w ich rozwoju psychicznym i do nieprawidłowej socjalizacji.Warto zatem jak najdokładniej poznać i zbadać mechanizmy leżące u podstaw tych problemów, aby móc podejmować działania zapobiegawcze i korygujące. Przedmiotem zainteresowania było ustalenie zależności pomiędzy dyspozycjami psychicznymi rodziców, którzy podejmują rywalizację o dzieci, a ich kompetencjami wychowawczymi. Szczególną uwagę poświęcono roli, jaką pełnią oddziaływania rodziców ukierunkowane na kształtowanie relacji dziecka z drugim opiekunem-byłym partnerem. Szukałam odpowiedzi na pytania: czy źródła tych zachowań tkwią w osobowości rodziców, czy mają raczej charakter sytuacyjny oraz jaki jest ich związek z kompetencjami wychowawczymi?Te problemy stały się przedmiotem badań zreferowanych w książce. Wykorzystana metodologia jest efektem wieloletnich doświadczeń autorki w pracy biegłego, wymagającej doboru jak najdokładniejszych i najbardziej miarodajnych narzędzi, które pozwoliłyby na podstawie krótkotrwałego kontaktu z rodziną ocenić kompetencje wychowawcze rodziców i zaproponować rozwiązanie sytuacji wychowawczej optymalnie z punktu widzenia dobra dziecka. Warto podkreślić, że kierowanie się interesem dziecka, znacznie bardziej niż w jakichkolwiek innych obszarach, pokazuje ścisłą zgodność pomiędzy wymogami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (a w konsekwencji oczekiwaniami sędziego zlecającego wydanie opinii) i etyką zawodową psychologa, który tę opinię opracowuje.Problemy badawcze wywodzą się zatem bezpośrednio z praktyki. Badaną grupę stanowili rodzice, których kompetencje wychowawcze były oceniane w związku z wydawaniem opinii dotyczącej uregulowania opieki nad dziećmi na potrzeby sądu. Dlatego wnioski z przeprowadzonych badań obok walorów poznawczych mogą mieć istotne znaczenie praktyczne, zarówno dla psychologów pełniących role biegłych, jak i tych, którzy zajmują się pomocą rodzinie: doradców, mediatorów i terapeutów.<< s. 17-141 >>CZĘŚĆ PIERWSZA<< s. 17-36 >>Rywalizacja o dziecko w kontekście psychologii rodziny<< s. 37-52 >>Regulacje prawne dotyczące władzy rodzicielskiej<< s. 53-90 >>Rozbicie rodziny<< s. 91-110 >>Kompetencje wychowawcze<< s. 111-141 >>Diagnozowanie osobowości rodziców w sprawach opiekuńczych<< s. 143-340 >>CZĘŚĆ DRUGA<< s. 143-178 >>Co decyduje o kompetencjach wychowawczych? Metodologia badań własnych<< s. 179-207 >>Zasoby psychiczne i braki w zakresie kompetencji wychowawczych<< s. 208-279 >>Omówienie uzyskanych zależności<< s. 280-324 >>Dyskusja na temat uzyskanych wyników<< s. 325-340 >>Wnioski końcoweplrozwódprawo rodzinnewładza rodzicielskawychowywanie dzieckaprawo rodzinneBook